یک سوال از شما لطفا صادقانه پاسخ دهیدا

به نظر شما حرفم حق هست یا خیر؟ لطفا رک و پوست کنده و صادقانه پاسخ دهید.

امروز و در جریان نوشتن مقدمه ای بر کتابم درباره ناو سایوز, یک مرتبه بیاد آوردم که من تحقیق و ترویج فضانوردی را تقریبا 50 سال قبل – یعنی قریب به نیم قرن قبل- شروع کرده ام و سوالی به ذهنم آمد: اگر نیم قرن قبل بجای ترویج فضانوردی, سبزی فروشی یا قصابی باز کرده بودم و مسئولان فناوری فضایی در ایران می دانستند اجناس عرضه شده در سبزی فروشی و یا قصابی ام کیفیت خوبی دارد آیا مشتری دائمی من نمی شدند؟

مملکت عجیبی داریم!!

مملکت عجیبی داریم. در حالی که روی بشکه باروتیم و از هر گوشه ای دشمنان مشغول طرح ایجاد معضل و شکستن این ملک و ملت است, خطیب نماز جمعه به جای حمله ابوذروار به عاملان اصلی کشاندن کشور به این ورطه, علاج درد بی کفایتی, بی لیاقتی  و فساد سازمان یافته مدیران را  صبر و تحمل مردم می داند و این ملت مظلوم را خطاب قرار داده و آنان را به صبر دعوت کرده و آنچه را که حاصل کارمشتی بی ایمان بی لیاقت - اگر حتی آنان را عامل نفوذی بیگانه ندانیم- بر سر اقتصاد این ملک و ملت در آورده اند را "امتحان الهی" نام می هد! و می فرمایند " خداوند شما را با اموالتان امتحان می‌کند. گاهی ورود مشکلات اقتصادی برای شما نظیر گرانی ایجاد می‌کند و آن را بر شما تحمیل کرده و بازار را بر هم می‌زند. این یکی از امتحانات الهی است و باید بدانیم که ما در همه مسائل در حال امتحان هستیم." !!!

حتما مدیران محترم مملکت ما هم نقش "موسسه آموزشی گاج یا قلم چی را دارند که با طرح و ایجاد مشکل, ما را آماده می کنند برای قبول شدن دراین امتحانات!

بدبختی اینجاست که هر 8 سال یک بار این "مدرسان شریف" عوض می شوند و ما باید خود را با شیوه جدیدی برای امتحانات آماده کنیم!

ایشان همچنین فرمودند:" شهدا برای کشور خون داده‌اند. ما نیز باید مال خود را بدهیم. کشور ما کشور شهیدان است. باید مقاومت کنیم."

برادر بزرگوار! شهدا خون ندادند که میلیون ها نفر در این کشور از ابتدایی ترین حقوق یعنی تحصیل و مسکن و بهداشت محروم شوند و نتوانند با کار دوشیفته نیاز های ابتدایی خود را برآوده سازند و از سوی دیگر عده ای آقازاده خودرو های میلیاردی زیر پا داشته باشند و با شلوار پاچه کوتاه در ویلا های مصادره ای چند هزار متری جوجه به سیخ بکشند!

و یا می بینیم که جناب رئیس جمهور هم مثل همیشه با چهره ای خندان در صحنه حاضر شدند و خطاب به ما نونهالان کودکستانی فرمودند که همه باید دست به دست هم بدهیم و کار کنیم و دولت باید بیشتر از همه در آب و نان صرفه جویی کند و ...

آقای رئیس جمهور حتما فراموش نفرمایید در سخنرانی بعدی تان راهنمایی بفرمایید مردم به جای آب از آب میوه طبیعی و به جای نان از کلوچه و یا شرینی استفاده کنند!

همچنین فرمودند" دست به دست هم بدهیم و افکار جدید بیاوریم" باید خدمتشان عرض کنم همین "افکار جدیدی" که هر 8 سال یک بار شما و روسای جمهور قبل از شما آوردند ,همه چیز را برباد دادند و آخر کار هم بر روی سر ما سلمانی نشدند, برای ما و 7 نسل بعد از ما کافی است.

مگر سیاست های غلط کشاورزی, صنعتی, اقتصادی را مردم تدوین کرده بودند که امروز از آنها می خواهید دست به دست شما بدهند؟ بر فرض هم که خواسته باشند, شمایان را کجا می توانند ببینند که دستشان را به دست شما بدهند؟ سال های سال است که پشت شیشه های دودی ماشین هایتان از چشم این مردم پنهان شده اید. آنقدر با مردم فاصله دارید که اصولا آنها و درد های آنان را نمی بینید چون اگر ببینید و واقعا به آنچه مدعی اش هستید اعتقاد داشته باید دق کنید همانگونه که آن شیرمرد جهان دین و سیاست گفت که  اگر کسی از غصه این حادثه دق کند نباید او را ملامت کرد.

آقایان اگر از خشم ملت نمی ترسید از غضب خدا نسبت به ظلم هایی که بر این ملت روا می دارید بترسید. اعنقاد بیاورید که مرگ از مژه چشم به انسان نزدیک تر است و روز واقعه چندان دور نیست. وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

آقایان می فهمید به کجا روان هستید؟

بالاخره تساوی تیم های فوتبال ایران و پرتغال پایان یافت و سر و صدا ها خوابید. می خواهم نظر شخصی ام را بنویسم. شاید بسیاری مخالف باشند اما جه باک اگر اعتقاداتم را بیان کنم؟

1- در حالی که کشور به دلیل بی کفایتی و عدم مدیریت و احساس مسئولیت مدیران, روی بشکه باروت قرار گرفته و دشمنان آشکار و پنهان در لباس ها و جایگاه های مختلف, برای نابودی این مملکت نقشه های خود را به مورد اجرا گذاشته,  هست و نیست این مردم مظلوم را به تاراج می برند, فرض را بر این بگذارید که نه از پرتغال که از کل کشور ها جلو می افتادیم و جام جهانی فوتبال را به ایران می آوردیم, این جام برای ایران و مردم مظلومش چه ارمغان می آورد؟ اقتصادمان از چنگال رانتخواران و دزدان بیت المال رها می شد؟ فرهنگ به باد رفته توسط تلویزیون ضد اخلاقی و غیرملی بر می گشت؟ مراکز آموزشی, مدارس و دانشگاه هایمان از دست مشتی ریاکار بیسواد خلاص می شد؟ مافیای دارو و درمان دست از سر بیماران رنجور دست بر می داشت؟ و صد ها درد بی درمان دیگر...

خطابم به آن دسته هموطنانی است که به هر بهانه ای به عنوان نشان دادن شادی به خیابان ها می ریزند و هلهله سر می دهند است. بله شادی حق طبیعی همه انسان هاست اما نه به هر بهانه بی ارزشی و هر موردی حتی زمانی که خودتان هم نمی دانید چه بلایی بر سرتان آمده که حکایت مولاناست که: خر برفت و خر برفت و خر برفت...

2- خبر اقدام ناجوانمردانه عده ای از هموطنان را در رسانه های مختلف خواندم که شب قبل از مسابقه با تیم پرتغال در خیابان های اطراف هتل محل استقرار این تیم جمع شده و با ایجاد سر و صدا و زدن بوق و طبل مانع آسایش و خواب بازیکنان آنان شده اند تا نتوانند استراحت کنند و آمادگی لازم برای مقابله با تیم ایران را نداشته باشند. این کار از مردمی که مدعی تاریخ و تمدن 10 هزار ساله هستند بعید است. البته توقع از طرفدارن ورزشی که اصولا در آن جوانمردی معنا ندارد, بیمعنا است. اما این عمل آنان ضربه به حیثیت همه مردم ایران بود و نه عده معدودی تماشاچی.

3- در حالی که در کل تاریخ فوتبال ایران, ما حتی یک بار هم به مرحله پایانی نرسیده ایم اما در سایر ورزش ها از وزنه برداری گرفته تا کشتی و حتی والیبال توانسته ایم بار ها و بار ها در سطح جهانی بدرخشیم, برای من اینهمه هزینه از بیت المال برای فوتبال معماست و تنها دلیلش را منافع زیرمیزی و مافیایی فوتبال می دانم. برخی با آوردن عذر بدتر از گناه می گویند این ورزشی است که جوانان به آن علاقه دارند! گویی جوانان ما به چیز دیگری علاقمند نیستند. جوانان ما به خیلی سرگرمی های مفید و متعالی علاقمند هستند چرا زمینه بهره برداری از آن سرگرمی ها را فراهم نمی آورید و تنها می خواهید با این ورزش وحشی سرشان را گرم کنید؟ آنها به موسیقی, علم, تاتر و سینما هم علاقمند هستند. جدای این علاقه, وظیفه مسئولان علاقمند کردن جوانان به مقولات مفید برای آینده خودشان و کشور است. برای سرگرمی های مفیدی مثل هنرآموزی, کتابخوانی, آموزش راه های درست زیستن آنها چه کرده اید؟ مگر این جوانان مسابقات کشتی تماشا نمی کنند؟ مگر این جوانان وقتی می بینند پرچم ایران در میادین ورزشی برای ورزش هایی مانند وزنه برداری و والیبال و غیره بالا می رود خوشحال نمی شوند؟ نه آقایان ما را ابله تصور نکنید. با این ورزش شما بهتر می توانید بر نسلی بی هویت حکم برانید که بیشتر هیجانی می شوند و کمتر می اندیشند.

4- بعد از خوابیدن تب فوتبال, باید خودمان را آماده تب مصنوعی دیگری در سطح جامعه کنیم که طراحان جنگ روانی برای انحراف افکار عمومی از مشکلات ریشه ای و بنیادین آماده کرده اند. تب هایی که هرزچندگاه درست می کنند و بعد از مدتی با یک مسکن و یا ایجاد موج بحرانی بزرگتر به فراموشی می رود. دیگر مرحله مریضی این بیمار از ایجاد تب ممنوعیت کنسرت و گرانی تخم مرغ و نمایش خیابانی بی حجابی چند دختر, گذشته است و باید بحرانی فراتر را بوجود آورند. متاسفانه طراحان این بحران ها آگاه نیستند بدن این بیمار بتدریج در برابر بحران های کوچک مصونیت پیدا می کند و تلاطم هایی که آنها می سازند باید یزرگتر شود و این بزرگ شدن شیرازه کار را از دست خودشان خارج خواهد کرد. امروز ایران آتش زیر خاکستر است و باید تسویه ای اساسی در سطح مسئولان چه به لحاظ فکری و چه کنارگذاری آنان صورت گیرد.

به عنوان یک دلسوز این ملک و ملت, به عنوان کسی که وفادار به آرمان های انقلاب بوده و هست, نه از دشمنان لباس دوست پوشیده و بر مسند های قدرت نشسته, بلکه از آنانی که واقعا به این ملک و ملت  و از آن بالاتر به قیامت اعتقاد دارند خواهش می کنم به داد این مردم برسند. شمایانی که مدعی بودید اگر یک هفته زمام امور را به دست بگیرید چه و چه خواهید کرد, شما که مدعی بودید چند ساعت رادیو را به ما بدهید تا فرهنگ سازی کنیم, شمایی که مدعی بودید با خمس و ذکات می شود مملکت را چرخاند, خداوند بزرگترین امتحان در طول تاریخ بشریت را از شمایان می گیرد که از هیچ پیامبری نگرفت. چهل سال است نه تنها رادیو, تلویزیون, میلیارد ها میلیارد میلیارد بودجه در اختیارتان گذاشت و از همه و همه مهمتر امتی که هیچ پیامبری – حتی رسول الله- نداشت را مطیع و گوش به فرمانتان قرار داد. در قیامت چه جواب دارید؟ حتی اگر در دنیا پاسخگو نباشید که مطمئن باشید در دنیا هم باید جواب پس بدهید.

چرا زبان بگشایم؟

چرا زبان بگشایم؟ که دردهای بزرگ

بجز سکوت ندارند مرهمی دیگر...

روزه سکوت

بازخوانی مصاحبه با فضانورد "نمره ۳" روسیه!

دسترسی به بعضی فضانوردان سخت‌تر از شکار کردن یک ماهی مشخص از میان توده دسته جمعی آنها در مسیر مهاجرت ماهیان است. به خصوص آنکه خود او هم ماهی‌گیر ماهری باشد. ولادیمیر لیاخف از آن دسته است. او که از آخرین پروازش به فضا ۳۰ سال می‌گذرد به کلی از صحنه فضانوردی خارج شده و مشغول به زندگی شخصی است. اما همه از او به عنوان فضانوردی توانا نام می‌برند که ویژگی‌های منحصر به فردی دارد. می‌دانستم که او پروازهایی استثنایی داشته و می‌توان گفت صفحه‌های مهمی از تاریخ حوادث فضایی، در زندگی او رقم خورده است. مدت‌ها بود که دنبال راهی برای تماس با او بودم. امکان چنین تماسی ممکن نمی‌شد چون لیاخف در دوران بازنشستگی دست و مرتباً در سیر و سفر. بالاخره با کمک الکساندر الکساندروف کیهان نوردی که با او در ایستگاه فضایی سالیوت-۷ همسفر بوده، توانستم با وی هماهنگی کنم و به ملاقاتش بروم. محل ملاقات را «خانه کیهان نوردان «در شهرک ستاره‌ای» انتخاب کردیم که برایش سخت نباشد و در محل موزه این شهرک به دیدنش رفتم. آنچه می‌خوانید حاصل این ملاقات است.

ادامه مطلب

جنگ سرد جدید در مدار زمین

بروز اختلاف بین کشورهای آمریکا و روسیه بر سر مشکل اوکراین، سوریه و دیگر مسائل بین‌المللی، بدون شک در ادامه همکاری‌های فضایی دو کشور تأثیر خواهد گذاشت. زمزمه‌های این تغییر و تحولات هم‌اکنون شنیده می‌شود. تشکیلات فضایی روسیه بعد از فروپاشی شوروی روزهای سختی را گذراند. فناوری کیهان‌نوردی در دوران جنگ سرد طی سال‌های آخر دهه ۱۹۵۰ و کل دهه ۱۹۶۰، به یکی از کاربردی‌ترین ابزارهای تبلیغاتی بین دو ابرقدرت تبدیل‌شده بود و هر دو دولت برای برتری‌جویی‌های فضایی، سرمایه‌های زیادی را مصرف می‌کردند. با فروپاشی شوروی، تشکیلات فضایی روسیه که میراث‌خوار شوروی سابق بود حامی مالی خود را از دست داد. بحران‌های مالی دوران پس از فروپاشی، وضعیت خطرناکی را برای فناوری‌های کیهانی روسیه به وجود آورد و سردمداران این تشکیلات برای رهایی از بن‌بست موجود، چوب حراج به اندوخته‌های علمی دوران شوروی زدند. به‌این‌ترتیب بود که پای خریداران آمریکایی به سازمان‌های فضایی روسیه باز شد و  قرارداد همکاری تنگاتنگ برای ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی بین سازمان فضایی آمریکا و سازمان فضایی روسیه بسته و مقدمات کار ظرف مدت کوتاهی به مرحله اجرا درآمد.

ادامه مطلب

مراقب چشمانمان باشیم

جوانی به حکیمی گفت: وقتی همسرم را انتخاب کردم، در نظرم طوری بود که گویا خداوند مانندش را در دنیا نیافریده است. وقتی نامزد شدیم، بسیاری را دیدم که مثل او بودند. وقتی ازدواج کردیم، خیلی‌ها را از او زیباتر یافتم. چند سالی را که را با هم زندگی کردیم، دریافتم که همه زن‌ها از همسرم بهتراند. حکیم گفت: آیا دوست داری بدانی از همه این‌ها تلخ‌تر و ناگوارتر چیست؟ جوان گفت آری . حکیم گفت اگر با تمام زن‌های دنیا ازدواج کنی، احساس خواهی کرد که سگ‌های ولگرد محله شما از آن‌ها زیباترند.  جوان با تعجب پرسید چرا چنین سخنی می‌گویی؟ حکیم گفت چون مشکل در همسر تو نیست. مشکل اینجا است که وقتی انسان قلبی طمع‌کار و چشمانی هیز داشته باشد و از شرم خداوند خالی باشد، محال است که چشمانش را به جز خاک گور چیزی دیگر پر کند. آیا دوست داری دوباره همسرت زیباترین زن دنیا باشد؟ جوان گفت آری. حکیم گفت: مراقب چشمانت باش

در هیاهوی زندگی دریافتم

در هیاهوی زندگی دریافتم ،

چه بسیار دویدن‌ها  که فقط پاهایم را از من گرفت در حالی که گویی ایستاده بودم ...

چه بسیار غصه‌ها که فقط باعث سپیدی موهایم شد

در حالی که قصه‌ای کودکانه بیش نبود ...

دریافتم ،

کسی هست که اگر بخواهد "می‌شود"

و اگر نخواهد "نمی‌شود"

به همین سادگی ...

کاش نه می‌دویدم و نه غصه می‌خوردم

فقط او  را می‌خواندم و بس ...

طلایه‌داری که از لبه مرگ هراسی نداشت

شبکه چهارم سیما در تعطیلات نوروز اقدام به پخش فیلمی سینمایی با عنوان «اولین‌های تاریخ، کشف فضا» اثر کارگردان روس "دیمیتری کیزلف" کرد که ظاهراً به دلیل استقبال از آن، روز جمعه هفته گذشته مجدداً از همین شبکه پخش شد. در این مطلب قصد داریم به نقد و بررسی زوایای پنهانی از رخداد تاریخی اولین راهپیمایی در فضا و بازخوانی یک مصاحبه جذاب با "الکسی لئونف"، قهرمان اصلی فیلم و فضانوردی که برای نخستین بار در فضا راهپیمایی کرد

ادامه مطلب